سایت جنگ نرم وتهاجم فرهنگی

در سوره کافرون روی سخن با کافرین است ولی در نهایت عقاید و باور های آنان را دین می نامد و فرمود :

الکافرون : 6 لَکُمْ دینُکُمْ وَ لِیَ دینِ

در سوره حمد یکی از اوصاف الله تعالی -مالک یوم الدین - است .

قیامت روز جزا است - اعم از پاداش نیک یا بد - و مالکیت مطلق در این روز را به الله منسوب می نماید .

هرچند در این جهان هم همین امر حاکم است ولی بنا به اراده حق به بشر نصیبی از مالکیت و اختیار داده شده تا آزموده شود .

جزا ناشی از چیست؟

جزا مبتنی بر خوب و بد ها (ارزش )و باید و نباید ها (امر و نهی ) است و همه اینها مبتنی بر قانون و ابلاغ و اجرای قانون است .

در زندگی دنیا هم همین گونه است و در آخرت به گونه ای کامل و حقیقی .

در قصه حضرت یوسف و داستان پیمانه دین به معنی قانون حاکمیتی مصر است و برادران یوسف پس از خروج از مصر براساس قانون کنعان به بازداشت بنیامین رضایت دادند .

قاعده صلاحیت سرزمینی و شخصی در حقوق کاملا در نظر گرفته شده است .

یوسف : 76 فَبَدَأَ بِأَوْعِیَتِهِمْ قَبْلَ وِعاءِ أَخیهِ ثُمَّ اسْتَخْرَجَها مِنْ وِعاءِ أَخیهِ کَذلِکَ کِدْنا لِیُوسُفَ ما کانَ لِیَأْخُذَ أَخاهُ فی‏ دینِ الْمَلِکِ إِلاَّ أَنْ یَشاءَ اللَّهُ نَرْفَعُ دَرَجاتٍ مَنْ نَشاءُ وَ فَوْقَ کُلِّ ذی عِلْمٍ عَلیمٌ

تعبیر دین الملک در آیه شریفه به قانون حاکم بر مصر که حکومت الهی هم نبود صراحت دارد .

در آیه الکرسی تعبیر - لا اکراه فالدین - دلالت بر ایمان و باور قلبی دارد و در این آیه اکراه در دین به نحو مطلق نفی شده است .

در حالی که در احکام دین اکراه و الزام و اجبار و حتی قصاص و حبس و ... وجود دارد .

البقرة : 256 لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ قَدْ تَبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ یُؤْمِنْ بِاللَّهِ فقد استَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى‏ لاَ انْفِصامَ لَها وَ اللَّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ

در سوره نور دین به معنی حکم حاکم و امر حکومتی به کار رفته است

النور : 2 الزَّانِیَةُ وَ الزَّانی‏ فَاجْلِدُوا کُلَّ واحِدٍ مِنْهُما مِائَةَ جَلْدَةٍ وَ لا تَأْخُذْکُمْ بِهِما رَأْفَةٌ فی‏ دینِ اللَّهِ إِنْ کُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ لْیَشْهَدْ عَذابَهُما طائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنینَ

تعبیر -فی دین الله . -به معنی حکم الله و به حکم دادگاه اسلامی اطلاق شده است .

و در موارد متعدد دیگر هم دین حنیف و دین فطری و دین قیم و ... به کار گرفته شده است .

در یک مورد نیز با تعبیر دین اسلام آمده است که غیر آن از کسی پذیرفته نیست .

آل‏ عمران : 85 وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلامِ دیناً فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرینَ

نتیجه :

با توجه به کاربرد دین در آیات شریفه به دست می آید که :

دین به مجموع باور ها ی قلبی و ارزش ها و قوانین و مقررات مبتنی بر همان ارزشها و اعتقادات اطلاق می شود .

2- همه افراد اعم از مومن و کافر و مشرک دارای دین حق یا دین باطل هستند و دین امری فطری و غیر قابل تفکیک از انسان است .

3- فرق دین الهی و دین های جعلی بشری در هدایت گری و سعادت آفرینی و حقانیت است و اختلاف با انبیای الهی بر سر حق و نا حق بودن است نه اصل دین که امری همگانی است

4- همه مکاتب ساخته بشر که ظاهرا غیر دینی و یا ضد دینی هستند به نوعی نسخه بدل دین هستند که جایگزین دین فطری و الهی اسلام می شوند . چون بشر بدون دین قابلیت زندگی اجتماعی و حتی انفرادی را از دست می دهد .